โชว์ความองอาจยามเล่นสกีกันได้เลย ต่อให้เป็นมือใหม่ก็เรียนรู้ทักษะได้ที่ Zao Ski Resort
เมื่อมาเยือนซะโอ นอกจากจะเพลิดเพลินกับทัศนียภาพอันน่าทึ่งแล้ว ขอแนะนำว่าอย่าพลาดเนินสกี เพราะหิมะของที่นี่สุดยอดทั้งในแง่คุณภาพและปริมาณสำหรับกิจกรรมเกี่ยวกับหิมะ ส่งผลให้ที่นี่เป็นสกีรีสอร์ทที่ดีที่สุดในประเทศญี่ปุ่น ยิ่งไปกว่านั้น นักสกียังจะได้ลื่นไถลผ่านป่าจุเฮียวด้ย! เราได้พบนักศึกษาจากทั่วประเทศญี่ปุ่นบนลานสกี ซึ่งส่วนใหญ่มาเข้าร่วมคอร์สฝึกฝน เราดูด้วยความอิจฉาขณะพวกเขาลื่นไถลไปตามเนิน ผู้อำนวยการโรงเรียนสอนเล่นสกีกล่าวว่า ทางโรงเรียนจัดชั่วโมงเรียนทั้งส่วนบุคคลและสำหรับกลุ่ม แม้แต่ชาวต่างชาติที่พูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้ก็สามารถเรียนรู้เทคนิคการเล่นสกีผ่านการสาธิตและภาษากาย ทางโรงเรียนยินดีต้อนรับทั้งผู้ใหญ่และเด็กมาเข้าร่วมชั่วโมงเรียนและสนุกสนานกับการเล่นสกี
Zao Onsen Town เต็มไปด้วยทัศนียภาพที่ชวนให้รำลึกถึงอดีตและประวัติศาสตร์
หลังเดินทางถึงซะโอ เราก็ไม่พลาดการไปเยือน Zao Onsen Town อันเต็มไปด้วยบรรยากาศและร้านค้าเล็กๆ ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว การเดินทอดน่องไปตามซอกซอยจะนำไปสู่การค้นพบอัญมณีที่ถูกซุกซ่อนอยู่มากมาย เนื่องจากได้รับคำแนะนำจากคนในท้องถิ่น เราจึงตัดสินใจเติมกระเพาะที่หิวโหยด้วยอาหารของร้านเนื้อย่างเจงกิสข่าน แม้ว่าเจงกิสข่านจะทำให้นึกถึงฮอกไกโดมากกว่า แต่เจงกิสข่านในซะโอก็เป็นที่เลื่องลือด้านรสชาติ ชุดอาหารที่เราเลือกประกอบด้วยเนื้อแกะชิ้นหนา ผักสดใหม่ และอาหารขึ้นชื่อของจังหวัดยะมะงะตะ เมื่อจุ่มเนื้อแกะย่างที่หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ ลงไปในซอสรสหวาน จะช่วยให้เนื้อมีรสชาติละมุนขึ้น ซึ่งในจุดนี้แตกต่างจากเจงกิสข่านของฮอกไกโดมากทีเดียว เจ้าของร้านเล่าให้เราฟังว่า ซอสพิเศษชนิดนี้ทำจากแอปเปิล กระเทียม และเครื่องเทศอื่นๆ เพื่อให้ได้รสชาติที่มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น มีการผลิตซอสสูตรลับทุกปีและหมักทิ้งไว้หกเดือนก่อนนำมาใช้ อันเป็นที่มาว่าทำไมซอสของร้านจึงมีรสชาติลึกล้ำและเข้มข้นขนาดนี้!
ขณะเดินไปตามทางเดินของ Zao Onsen Town เราบังเอิญไปเจอร้านเล็กๆ ที่จำหน่ายโคเคชิ (ตุ๊กตาไม้ดั้งเดิม) หลังสอบถามเจ้าของร้าน เราก็ได้รู้ว่าร้านนี้ก็คือ Notoya Kobo Eijiro อันโด่งดังนั่นเอง เจ้าของร้านมีชื่อว่าอิคุโอะ โอคาซากิ เป็นศิลปินด้านโคเคชิผู้มีชื่อเสียงและเคยได้รับรางวัลจากนายกรัฐมนตรีถึงสามครั้ง! เขาแนะนำผลงานชิ้นเอก รวมถึงเทคนิคการทำโคเคชิอันเป็นงานฝีมือที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวของโทโฮคุให้พวกเราฟังด้วยความภาคภูมิใจ ตุ๊กตาไม้ที่ไร้แขนขานั้นทำด้วยมือตั้งแต่ขั้นตอนการออกแบบจนถึงผลิต อันมีต้นกำเนิดมาจากการประดิษฐ์ของเล่นเด็กจากเศษไม้ในอดีต แต่ปัจจุบันนี้กลายมาเป็นของวางประดับแทน จังหวัดทั้งหกในภูมิภาคโทโฮคุได้พัฒนาสำนักสอนทำโคเคชิ 11 แห่งซึ่งมีดีไซน์และลักษณะของตุ๊กตาแตกต่างกัน คุณโอคาซากิผู้เป็นโคเคชิเมจิน (ผู้เชี่ยวชาญด้านโคเคชิ) ก็สังกัดสำนัก Zao Takayu ภายในร้านเต็มไปด้วยโคเคชิจากทั่วประเทศญี่ปุ่นราวกับพิพิธภัณฑ์ ดึงดูดให้ใครๆ เข้าไปยลและตรึงทุกคนไว้ด้วยมนต์เสน่ห์จนไม่อาจกลับออกมาได้ง่ายๆ
ขอแนะนำว่าอย่าพลาดอิงะโมจิ (Igamochi) อันมีชื่อเสียงจาก Zao Onsen! เค้กข้าวเหล่านี้โด่งดังเพราะรสสัมผัสเหนียวหนึบหนับและรสชาติเข้มข้นอันเป็นเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร โดยวางมาบนใบไม้หนึ่งใบด้วยรูปลักษณ์วิจิตรบรรจง สามารถรับประทานโมจิทั้งสามชิ้นโดยไม่ต้องใช้ช้อนส้อม เพียงใช้ใบไม้ต่างช้อนขณะหยิบอิงะโมจิเข้าปาก ถั่วแดงกวนในโมจิจะหลงเหลือรสหวานในปาก จึงเข้ากันได้อย่างเหมาะเจาะกับกาแฟหรือชาสักถ้วย เราสำราญใจกับรสชาติของอิงะโมจิที่ร้าน Coffee Sanbe โดยปัจจุบันมีร้านค้าท้องถิ่นเพียง 5 แห่งเท่านั้นที่มีอิงะโมจิจำหน่าย แม้ว่าวิธีทำขนมเหล่านี้จะเหมือนๆ กัน แต่ลูกสาวของเจ้าของร้านก็ให้ข้อสังเกตว่าอิงะโมจิของแต่ละร้านจะมีรสชาติและรสสัมผัสอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว อย่าลืมชิมอิงะโมจิกันให้ได้เวลาไปเยือน Zao Onsen!
พวกเรายังคงค้นหาอาหารรสโอชะในเมืองออนเซ็นกันต่อไป ไม่นานนักเราก็พบคาเฟ่ชื่อ Oncha-ya ที่มีบรรยากาศน่ารื่นรมย์ เรารับประทานมื้ออาหารต่อไปที่นั่น ซึ่งก็คือแกงกะหรี่ยะมะงะตะ (Yamagata Curry) และข้าวหน้าเนื้อวัวยะมะงะตะ (Yamagata Beef Rice Bowl) สลัดเครื่องเคียงที่มากับข้าวหน้าเนื้อวัวมีไข่ต้มยางมะตูมโปะมาด้านบนด้วย กล่าวกันว่าเนื้อวัวยะมะงะตะจะมีรสชาติอร่อยที่สุดเมื่อจัดเตรียมมาพร้อมกับวัตถุดิบท้องถิ่น!
